Το story πίσω από την επιλογή του Laettner στην Dream Team του 1992

Λίγο μετά την αποτυχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 και το χάλκινο μετάλλιο στη Σεούλ, η FIBA (σταματώντας πλέον να κοροϊδεύει τον εαυτό της περί μη συμμετοχής επαγγελματιών παιχτών σε Ολυμπιακούς Αγώνες) αποφάσισε να επιτρέψει στις ΗΠΑ να στείλουν στους επόμενους Ολυμπιακούς, παίχτες από το ΝΒΑ κι όχι από κολεγιακό πρωτάθλημα. Η ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης των ΗΠΑ, απαρτιζόμενη από τους CM Newton (πρόεδρος), Mike Krzyzewski, P.J. Carlesimo, Rod Thorn και Jack McCluskey αποφάσισε το 1990 να επιλέξει πλέον την 12μελή αποστολή που θα εκπροσωπούσε τις ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης.

Η επιλογή της αποστολής

Το ρόστερ, όπως αποφασίστηκε, θα απαρτίζονταν από 11 παίχτες του ΝΒΑ κι έναν από το κολέγιο, τιμής ένεκεν στην προσφορά του κολεγιακού μπάσκετ τα προηγούμενα χρόνια προς την εθνική ομάδα. Ως τις 21 Σεπτεμβρίου 1990, οι 10 παίχτες της Dream Team ήταν πλέον γνωστοί (περιττό να αναφέρουμε τα ονόματα) κι έμεναν δυο θέσεις κενές, Οχτώ μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 12/5/1992 η ομοσπονδία ανακοίνωνε ποιοι θα είναι οι δύο τελευταία παίχτες της Dream Team. O SG των Portland Trail Blazers, Clyde Drexler κι ο τελειόφοιτος του Duke, Christian Laettner.

O center του Duke προερχόταν από σερί ατομικών διακρίσεων (παίχτης της χρονιάς στο NCAA), έχοντας μάλιστα χαρίσει το highlight της σεζόν με το δικό του “The Shot”. Δίνοντας τη νίκη στο Duke, στον τελικό της Ανατολικής Περιφέρειας κι οδηγώντας το Duke στο Final 4 του NCAA (όπου μετά κατέκτησε και το τρόπαιο).

Η ομοσπονδία είχε να επιλέξει πάντως ανάμεσα στους Jim Jackson (από το Ohio State), Harold Miner (από το USC), Alonzo Mourning (από το Georgetown) και φυσικά τον Shaquille O’Neal του LSU. Μάλιστα, ο τελευταίος ήταν πρώτος σε όλα τα Mock Draft εκείνης της άνοιξης, όπως κι έγινε τελικά και επελέγη στο No1 από τους Orlando Magic.

Γιατί ο Laettner;

Κοιτώντας πλέον από το 2020, όντως αναρωτιόμαστε. Ο Laettner δεδομένα δεν είναι την καριέρα του Mourning, δε συζητάμε προφανώς για το τι πέτυχε ο Shaquille. Εκείνη την περίοδο όμως, ο center του Duke ήταν ο παίχτης που φαινόταν πως έχει το μεγαλύτερο potential. Και φυσικά, δεν έπαιξε κανένα ρόλο που ο Coach K ήταν στην επιτροπή. Ακόμα κι ο Shaquille, που αρχικά φάνηκε να ζηλεύει και να μην αποδέχεται το γεγονός ότι έμεινε εκτός, εκ των υστέρων βρήκε απολύτως λογική την επιλογή του Laettner.

“Μπορεί να ήμουν πιο εκρηκτικός και πιο δυναμικός παίχτης, αλλά πρέπει να το παραδεχθώ ότι ο Christian Laettner ήταν λίγο πιο ουσιαστικός στο παιχνίδι του από ότι εγώ. Συν το ότι έμεινε τέσσερα χρόνια και αποφοίτησε κανονικά”.

Το “κεφάλαιο” Thomas

Κι ενώ ο Shaquille ήταν ενοχλημένος από την μη κλήση του στην Dream Team, υπήρχε κι ο Thomas ο οποίος έμεινε εκτός, με όλο το story που συνοδεύει πλέον εκείνη την απόφαση. Με τον “μύθο” να θέλει τον Jordan να έχει βγάλει τον Thomas εκτός, αλλά δίχως να υπάρχει 100% δόση αλήθειας σε όλο αυτό. Ο νεαρός Laettner δεδομένα δεν άξιζε να μπει αντί του Thomas, αλλά όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, ήταν η επιλογή ενός παίχτη από κολέγιο που δεν άφηνε “χώρο” στον PG των Pistons. Όσον αφορά των την δίκαιη κρίση, ανάμεσα σε Drexler και Thomas, για το ποιος ήταν καλύτερος κι έπρεπε να μπει. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ο Thomas είχε δύο πρωταθλήματα ΝΒΑ ως τότε κι ίσως όντως ήταν καλύτερος κι έπρεπε να πάρει το τελευταίο εισιτήριο για τη Βαρκελώνη.

Μπορείτε να μας κάνετε follow σε twitter και instagram, καθώς επίσης και follow up στο κανάλι μας στο google news για να μη χάνετε τίποτα από τη ροή του site.