Όταν ο “θρύλος”, “κρεμάστηκε” στο ταβάνι του Garden…

Ας ξεφύγουμε λίγο από το κλίμα των ημερών κι ας μιλήσουμε ξανά για ιστορία, NBAholics μας…

Και πάμε πίσω, πίσω, πίσω, στο 1972…

Ήταν το απόλυτο “τοτέμ” των Celtics κι ο άνθρωπος που τους οδήγησε σε 11 πρωταθλήματα. Έντεκα! Εντάξει, γνωστό. Κι όλοι καταλάβαμε για ποιον θα μιλήσουμε.

Ήταν ιδιαίτερος, ήταν μοναδικός. Και η απόσυρση της φανέλας του, της φανέλας με τον αριθμό Νο6 δε θα μπορούσε να ήταν κάτι διαφορετικό. Ήταν κι αυτή μοναδική.

Αρχικά, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο ίδιος είχε αρνηθεί για τρία χρόνια το να αποσύρουν οι Celtics τη φανέλα του. Απέφευγε την τιμή. Κι όταν τελικά αποφασίστηκε… Ήταν για πέντε λεπτά. Και χωρίς θεατές. Πριν από έναν αγώνα.

Φυσικά, οι λόγοι ήταν γνωστοί.

Ο ίδιος θεωρούσε το κοινό της Βοστόνης, αλλά και την ίδια τη Βοστόνη ως ένα κέντρο “ρατισμού”. Ο ίδιος είχε πέσει πολλές φορές θύμα ρατσιστικών επιθέσεων. Και ο ίδιος το πολέμησε (και συνεχίζει ακόμα και τώρα να αντιδράει σε διάφορα περιστατικά). Έτσι, επιθυμούσε να δει τη φανέλα του να σηκώνεται στο ταβάνι του Garden, χωρίς να υπάρχει θεατής στις εξέδρες. Παρά μόνο οι άνθρωποι του οργανισμού και κάποιοι συμπαίχτες του. Τόσο σπουδαίος ήταν.

Ο Tom Heinsohn, συμπαίχτης του τη χρυσή δεκαετία των Celtics και προπονητής της ομάδας το 1972, δήλωνε, “Για να λάβει μέρος στη γιορτή, είχε θέσει ως όρο να γίνει πριν από έναν αγώνα. Σεβόταν τους συμπαίχτες του, θεωρούσε τον οργανισμό των Celtics οικογένειά του, αλλά δεν ήθελε να γίνει μπροστά σε οπαδούς“.

Έτσι λοιπόν, μην μπορώντας να σταματήσει τον Auerbach από την επιθυμία του να αποσύρει επιτέλους τη φανέλα με το Νο6 συναινεί. Υπό τις προαναφερθείσες συνθήκες. Και ένα απόγευμα σαν σήμερα, πίσω στο μακρινό 1972, οι Boston Celtics κρεμάνε στον “ουρανό” του TD Garden τη φανέλα με τον αριθμό Νο6. Που για 13 χρόνια, από το 1956 έως το 1969 τίμησε και με το παραπάνω ο Bill Russell. Ένας παίχτης που πέραν του ότι λογίζεται από κάποιους, ως ο κορυφαίος όλων των εποχών, είχε ακόμα περισσότερες αρετές και δεδομένα ήταν και είναι, ένας ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

ΥΓ Προς τιμήν τους οι Celtics, σεβάστηκαν την επιθυμία του “τοτέμ” τους τότε. Το Μάιο του 1999 έγινε κανονική τελετή, όπου εκεί τιμήθηκε κανονικά ο Bill Russell.

Μπορείτε να μας κάνετε follow σε twitter και instagram, καθώς επίσης και follow up στο κανάλι μας στο google news για να μη χάνετε τίποτα από τη ροή του site.